~ Prolog ~

    [włącz]   

       Nie zawsze taka byłam. Kiedyś byłam roześmianą nastolatką, która myślała, że może wszystko. Kiedyś wydawało mi się, że życie jest piękne, a ja jestem księżniczką, która już wkrótce zamieszka w swoim wymarzonym, bajkowym zamku.
Myliłam się.
I przekonałam się o tym dość szybko. Moi rodzice - bogaci biznesmeni - nigdy jakoś szczególnie się mną nie przejmowali. Zazwyczaj siedzieli w swoich gabinetach i pracowali całymi dniami. Nowe inwestycje, akcje i tego typu rzeczy. Prowadzili własną firmę odzieżową. Sprowadzali rzeczy tylko od najlepszych projektantów. Organizowali prestiżowe pokazy mody z udziałem najlepszych modelek z kraju i spoza niego.
To było ich życie. Ja przestałam liczyć się dawno temu. 
       Na początku to bolało. Zazdrościłam innym dzieciom, że wychodzą z rodzicami do kina czy na lody. Zazdrościłam im tego, że po prostu mogli spędzać z nimi czas. U mnie tak nie było. Wylałam wiele łez. Ale w końcu powiedziałam "dość". Uodporniłam się. To znaczy, tak jakby.. 
Na początku zbierałam najlepsze oceny. Uczyłam się i nigdy nie opuszczałam lekcji, żeby pokazać rodzicom, na co mnie stać. Jednak na nich nie robiło to żadnego wrażenia. Ja po prostu miałam być najlepsza. Kropka, koniec tematu. A ja? Myślałam, że tak po prostu ma być. Byłam naprawdę naiwna. Ale w końcu to się zmieniło. Z miłej i przyjaznej dziewczyny zmieniłam się w ostrą i wredną. A to wszystko dzięki nowym przyjaciołom. 
       Jessie i Max pokazali mi inny świat. Przestałam przejmować się szkołą, ocenami, lekcjami. Wszystkie emocje dusiłam w sobie. Bo tak było lepiej. Dzięki nim zrozumiałam wiele rzeczy. Życia nie trzeba marnować na nauce. Po co, skoro można się świetnie bawić? 
Olałam rodziców, tak jak oni mnie. Rozmawiałam z nimi tylko wtedy, gdy potrzebowałam pieniędzy. Zaczęłam pić, palić i od czasu do czasu brać prochy. Zaczęłam też ostro imprezować. Już nic się dla mnie nie liczyło.
       Pewnego dnia w szkole, źle się poczułam. Straciłam przytomność. Od razu wszyscy zaczęli siać panikę i obudziłam się w szpitalu. Zrobili mi masę badań i testów. Nigdy nie zapomnę lekarza, który z grobową miną oświadczył mi "Masz raka". Wtedy wszystko zaczęło sypać się jeszcze bardziej. Rodzice może się tym przejęli, ale miałam to kompletnie gdzieś. Niby tak nagle mnie zauważyli? Bo co, bo wykryto u mnie nieuleczalna chorobę, która zabijała mnie z każdym dniem? 
No właśnie, śmierć.
Skoro i tak miałam umrzeć, to po co w ogóle się starać? 
Zaczęłam spotykać się z Maxem. Zakochałam się w nim na zabój. Imprezowałam jeszcze bardziej. Wydawałam pieniądze na ubrania, kosmetyki, a przede wszystkim na alkohol i papierosy. Co innego mi pozostało? Leczyłam się, żeby żyć dłużej. Jednak śmierć i tak była nieunikniona. Lekarze dawali mi góra 5 lat. 
Więc po co się starać?
       Jessie i Max mnie rozumieli. Byli ze mną cały czas i ciągle pokazywali nowe możliwości. Wychodziłam z domu rano, a wracałam późno w nocy. Czasami nawet następnego dnia. Przestałam czymkolwiek się przejmować. Żyłam innym życiem. Wydawało mi się, że lepszym. Tak było po prostu łatwiej. Wyłączyć emocje i po prostu żyć. Po co cierpieć?
Czasami miałam chwile załamania. Wtedy kładłam się do łózka i długo płakałam. Wtulona w poduszkę wyobrażałam sobie idealne życie. Przy innych zawsze byłam twarda. Nie chciałam by widzieli, że się załamuję. Nosiłam wiele masek, ale to działało. 
Właśnie takie było moje życie. I nigdy nie pomyślałabym, że mogłoby się zmienić .. 

_______________________________

Cześć Wam :) Witam na nowym blogu z całkiem nową historią! < 3

Cieszę się, że tu zaglądacie. To dla mnie naprawdę ważne : )

Mam nadzieję, że prolog choć odrobinę Was zaciekawił.
Wiem, że jest krótki, ale tutaj niczego więcej nie trzeba pisać. 

Pierwszy rozdział pojawi się wkrótce :)

CZYTASZ = KOMENTUJESZ .♥

Czekam na Wasze opinie! xx

+Szablon na Hope Dies Last wykonała dla mnie Rue z bloga NAGŁÓWKOWNIK. Naprawdę świetna dziewczyna, która robi MEGA nagłówki i szablony. Zamawiajcie dla siebie, jeżeli wam się podoba. Bardzo polecam! < 3 I głosujcie na nią w ankiecie na autorkę miesiąca! Zasługuje na too ♥